Otwocki witacz, czyli drzwi do lasu

Na rondzie Żołnierzy AK IV Rejonu Otwock-Fromczyn w Świdrach Wielkich pojawił się nowy witacz. Informuje o tym z dumą, na swym profilu na Facebook-u sam prezydent miasta. Wzniosła, drewniana konstrukcja nawiązuje stylem do elementów, które możemy spotkać w parku miejskim.

I chociaż nie jest jeszcze w pełni gotowy, bo brakuje zamontowanych herbów miast partnerskich, już teraz przyjaźnie wita wszystkich wjeżdżających do miasta. Jakże „mocny świdermajerowy akcent na wjeździe do Otwocka” - cieszy się w poście prezydent. Faktycznie. Szkoda tylko, jak komentuje Ewelina CJ, że: „domy w stylu świdermajer płoną jeden po drugim i niedługo nie będzie już po nich śladu. Odrestaurowane mogłyby być piękną atrakcją turystyczną i znakiem rozpoznawczym Otwocka”. A Mariusz Witkowski w kolejnym wpisie dodaje: „A jak już spłoną wszystkie drewniane, to będzie można dopisać, zastał (Otwock) drewniany, a zostawił murowany”.

No cóż, zostawmy myślenie o ochronie świdermajerów na potem, wszak prościej postawić instalację  na rondzie i już jest piękniej. Bo taka instalacja - parafrazując słynny już tekst z kultowej polskiej komedii - odpowiada żywotnym potrzebom naszych mieszkańców. To jest - nie wstydźmy się tego powiedzieć - instalacja na skalę naszych możliwości. A wiecie, co my robimy tą instalacją? My otwieramy oczy niedowiarkom. Patrzcie, mówimy, to nasze, przez nas wykonane i to nie jest nasze ostatnie słowo! „Zamiast inwestować w takie cudo, lepiej zadbać o remont tych budynków, żeby lokatorzy, którzy w nich mieszkają nie musieli wydawać od groma pieniędzy co miesiąc na prąd, żeby mieli ciepło” - dodaje na Facebook-u, nie wiedzieć czemu, Beata Raczyńska.

Ech… Ludziom trudno dogodzić… A przecież władza się stara, myśli o estetyce naszego miasta i gospodarskim okiem ogarnia wszystkie najpilniejsze potrzeby. - „Witacza zaprojektowaliśmy wspólnie z naczelnikiem Wydziału Inwestycji Krzysztofem Gościckim” - chwali się na swoim profilu prezydent. Odpowiada mu w kolejnym komentarzu Piotr Grzegorczyk: „Ja bym jednak proponował, aby projekty powierzać projektantom, a politycy i urzędnicy niech zajmą się podejmowaniem mądrych decyzji i ich skutecznym wdrażaniem...”. A Wiktor Lach dodaje: „Fajny, ale brakuje partii tralkowej lub krzyżakowej między ryglem a oczepem. Taki świdermajer zredukowany”. W krytyce projektu pana prezydenta jeszcze dalej posuwa się Tomasz Kapusta, który pisze: „(…) Żałuję, że za dobrym pomysłem nie poszła jakość i solidność projektu, a tylko gniot mający robić wrażenie. Nie rozumiem tych dwóch form po obu stronach herbu, wyglądają jak oprawy na tablice ogłoszeniowe. Sama forma, tj. wielkość w stosunku do mizerności zdobień sprawia wrażenie jakby koło świdermajera to tylko stało. Ot przerost formy nad treścią. A można było poprzeglądać archiwalne zdjęcia, podpatrzeć piękne furtki i zaprojektować witacza w takiej właśnie formie. Mogłoby to wyglądać i pięknie, i ciekawie (…)”. No i staraj się tu człowieku… I tak nie docenią i do tego jeszcze wtrącą swoje trzy grosze.

A przecież taki witacz to jest COŚ! Co z tego, że w centrum miasta witają nas płoty, że poruszając się po ul. Andriollego, przy parku miejskim można uszkodzić samochód, bo stan nawierzchni pozostawia wiele do życzenia i bardziej przypomina szwajcarski ser niż główną arterię miasta, co z tego, że ulice są brudne i pełne śmieci, a budynki i ławki pomazane farbą w spreju? Witacz przywita we właściwy sposób i zaprosi. Do miasta, podobno z „dobrym” klimatem. Tylko tak sobie myślę, że może przed tym, zanim zaczniemy zapraszać turystów w jego podwoje, może wcześniej powinniśmy o nie lepiej zadbać? Jakoś te, obiecane w kampanii przez prezydenta prace nad planami zagospodarowania przestrzennego strasznie się ciągną… Otwock jest miastem, które ma wiele potrzeb, przysłowiowe „drzwi do lasu” - to ostatnia rzecz, której aktualnie potrzebuje…

Andrzej Idziak