1 grudnia - Światowy Dzień Walki z AIDS

Światowy Dzień Walki z AIDS obchodzony corocznie od 1988 roku, 1 grudnia z inicjatywy Światowej Organizacji Zdrowia (WHO).

To dzień, w którym szczególnie staramy się przełamywać bariery, takie jak strach i wynikająca z niego stygmatyzacja osób zakażonych HIV i chorych na AIDS, w tym osób LGBT żyjących z wirusem. Jest to dzień bardzo szczególny, nie tylko promujący walkę z AIDS, ale także czas w którym myślimy o bliskich i przyjaciołach, których doświadczył wirus HIV oraz staramy się zwrócić uwagę społeczeństwa na ciągle aktualny problem epidemii HIV/AIDS.

Co to jest HIV?

HIV to skrót od angielskiej nazwy wirusa nabytego niedoboru odporności (z ang. Human lmmunodeficiency Virus). HIV namnaża się i niszczy układ odpornościowy zakażonej osoby, który po pewnym czasie przestaje chronić organizm przed chorobami. Zakażenie HIV nie daje charakterystycznych objawów. Jeśli nie wykona się testu diagnostycznego, można nawet przez 10-12 lat nie wiedzieć o tym, że uległo się zakażeniu. Osoba, która nie wie, że żyje z HIV, może zachorować na AIDS. Może też zakażać innych. Warto się testować!

AIDS jest zespołem nabytego niedoboru odporności. AIDS to choroba, która jest zespołem różnych stanów klinicznych, które występują u osób zakażonych HIV, z zaburzeniami odporności, np. może to być gruźlica, choroby grzybicze i pasożytnicze, a także niektóre nowotwory. Dla osób z niedoborem odporności mogą skutkować zgonem.

Jak może dojść do zakażenia HIV?

HIV przenosi się 3 drogami:

- przez kontakty seksualne – udowodniono, że prezerwatywa znacznie zmniejsza ryzyko zakażenia HIV, jeśli m.in. są spełnione następujące warunki: jest dobrej jakości, została właściwie założona, jest od początku do końca stosunku na swoim miejscu, nie pękła i nie zsunęła się;

- przez krew – gdy zakażona krew dostanie się na skórę, która jest uszkodzona, na błonę śluzową np. do oka, nosa, jamy ustnej, na narządy płciowe lub zostanie wstrzyknięta podczas używania wspólnych z innymi igieł i strzykawek np. do podawania środków odurzających, anabolików w zastrzykach;

- podczas ciąży, porodu lub karmienia piersią z zakażonej HIV matki na jej dziecko – dlatego kobiety planujące ciążę lub będące w ciąży powinny wykonać test w kierunku HIV (ginekolog ma obowiązek zaproponować to badanie), test powinien też zrobić przyszły ojciec.

Nie ma ryzyka zakażenia HIV w sytuacjach takich jak mieszkanie pod jednym dachem z osobą zakażoną HIV, przebywanie np. w kinie, na basenie… Owady (np. komar) i zwierzęta nie przenoszą HIV.

Gdzie i jak wykonuje się test diagnostyczny?

Test, bezpłatnie, bez skierowania i anonimowo, można zrobić w jednym z punktów konsultacyjno-diagnostycznych (PKD). Badając się w punkcie konsultacyjno-diagnostycznym zachowujesz anonimowość. Nie musisz podawać swojego imienia i nazwiska, czy innych danych, ani przedstawiać żadnych dokumentów. Trzeba być jednak osobą pełnoletnią. W PKD można porozmawiać z doradcą, który pomoże ustalić, czy rzeczywiście wystąpiło ryzyko zakażenia i potrzebne jest badanie. Doradca odpowie też na pytania dotyczące HIV i AIDS oraz innych chorób przenoszonych drogą płciową.

Jak wykonuje się test diagnostyczny?

Sam test (tak zwany test przesiewowy) polega na pobraniu niewielkiej ilości krwi, w której poszukuje się antygenu wirusa i przeciwciał skierowanych przeciw wirusowi. Krew jest pobierana przez pielęgniarkę zawsze przy użyciu sterylnych, jednorazowych igieł i strzykawek. Nie trzeba być na czczo. Wynik jest gotowy do odebrania – w zależności od punktu – nazajutrz lub po kilku dniach.

Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Otwocku