Co się dzieje w Muzeum Ziemi Otwockiej?

Na tej Komisji omawiano też nadanie nazwy rondu na skrzyżowaniu ul. Samorządowej i Reymonta. Szkoda że w Otwocku nikt nie panuje nad sprawami nazewnictwa ulicznego. 　 Chyba z 5 czy 6 lat temu w związku z trwającymi obchodami 150 rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego wnioskowałem o upamiętnienie tego wydarzenia w Otwocku np. skwerem Powstańców 1863 r. Wtedy nazwa ta "przegrała" ze Skwerem Pamięci Żydów Otwockich. Ale wtedy też radni z Komisji Kultury podjęli zobowiązanie że planowane (wtedy planowane) rondo własnie na skrzyżowaniu ul. Samorządowej i Reymonta otrzyma właśnie nazwę Powstańców 1863 r. Nazwa ta oprócz upamiętnienia wydarzenia była by hołdem w kierunku założycieli miasta i wielu innych zacnych obywateli miasta, którzy mają swojej biografii związki z tym zrywem. Wystarczy tu wymienić chociażby Andriollego, Michałowskiego czy Mierosławskiego. Teraz natomiast powstańcy przegrywają z innymi "ważniejszymi" postaciami. Ale cóż pamięć krótka a szkoda. Chciało by się powiedzieć płk Kuczyku, tyś walczył i przelewał krew swoją i swoich żołnierzy w tym miejscu, co ty na to?

Tu Radio Erewań....Eksponaty na Allegro- tak, to prawda- tylko nie sprzedają, a kupują dla Muzeum- ostatnio udało mi się nabyć bibliofilski rarytas na aukcji- "Andriolli- ilustracje do "Pana Tadeusza"" jest to teka z reprintami dzieł Mistrza- wydawnictwo "Sztuka", rok wydania- 1955- stało się- Muzeum im. Michała Elwiro Andriollego- wreszcie doczekało się... obrazów autorstwa swojego patrona- bo jak na tę chwilę- ci wymienieni w artykule pożal się Boże- "Pasjonaci"- nie byli w stanie zadbać, żeby ten niewątpliwie wybitny artysta, został odpowiednio uhonorowany, a właściwie- eksponowany. Tak, drodzy Państwo, żeby prowadzić muzeum, nie wystarczą tylko dobre chęci i tzw. zaangażowanie- trzeba jeszcze, znać się na tym- a z tym przez minione lata w tutejszej placówce było jak najgorzej stąd zniesmacza mnie lanie krokodylich łez nad tym, jakoby w ostatnich miesiącach, coś zmieniło się na gorsze- proszę nie odwracać kota ogonem!
Jeszcze jedno- wspomniane prace Andriollego, kupiłem za własne pieniądze i nie domagam się, aby MOKTiS zrefundował mi wydatek, pomimo tego, że grafiki trafiły do Muzeum. Nie wypinam też piersi pod ordery- byłem jedynym uczestnikiem licytacji- kupiłem po cenie wywoławczej (ok. 30 zł plus przesyłka)- tak wiele za tak mało. Taki przyczynek do snucia konfabulacji na temat handlu sztuką na portalach internetowych.

Na ścianie muzeum, po lewej stronie od wejścia, znajdują się reprodukcje prac Andriollego pochodzące z przełomu XIX i początków XX wieku, które zakupiłem w antykwariacie za kilkaset złotych. Oczywiście z własnej kieszeni. To samo dotyczy publikacji i dziesiątków, jeżeli nie setek innych eksponatów kupowanych od miejscowych kolekcjonerów, od robotników rozbierających stare świdermajery, z allegro oraz niemieckich i amerykańskich serwisów aukcyjnych. Nigdy też nie liczyłem na zwrot tych pieniędzy ani nie wypinałem piersi do orderu. Ma pan w jednym rację. Jak się prowadzi muzeum, to nie wystarczy mieć „dobre chęci i tzw. zaangażowanie” i nawet nie wystarczy być „pożal się boże pasjonatą”, trzeba się na tym znać. Święte słowa! Trzeba umieć odróżniać reprodukcje od obrazów, a nie raz pisać, że się kupiło reprinty a za chwilę, że „Muzeum doczekało się obrazów swojego patrona”. Poza tym, trzeba wiedzieć, co jest „rarytasem bibliofilskim” a co nim nie jest. Tak, kiedyś się trzeba było znać. Dzisiaj wystarczy być aroganckim ignorantem o megalomańskich zapędach i może jeszcze startować w wyborach z komitetu wiceprezydenta. Bez poważania

Na Pana miejscu, siedziałbym cicho i to jest najlepsze co można zrobić - nawet nie chce mi się tłumaczyć co to takiego była litografia i jak się ma do tego co uznawane jest za oryginał.
Po tym w jakim stanie zostawił Pan muzeum- trzeba nie mieć wstydu, żeby jeszcze gdziekolwiek zabierać głos na ten temat- jeden wielki skandal!