Otwocka szkoła może być fajna

Każdy rodzic wie, że dzieciom nauka najłatwiej przychodzi, kiedy uczą się poprzez zabawę. Najpierw umiejętności  - te najbardziej podstawowe- dziecko kształtuje poprzez zabawę w domu, wycinając, lepiąc i malując. Później szkoła podstawowa staje się tym miejscem, gdzie nasze maluchy mają nabywać już konkretne umiejętności, które są potrzebne do dalszej nauki i gdzie zdobywają podstawową wiedzę. Tam też kształtowane są również prawidłowe kontakty z rówieśnikami i współpraca w grupie.

Z tym zdobywaniem wiedzy to wiadomo -  jest różnie. Jedno dziecko łapie szybciej zadania np. z matematyki, inne wolniej. Jednak nie ulega wątpliwości, że może sprzyjać temu „przyjazna szkoła”. Liczni współcześni naukowcy zajmujący się badaniem rozwoju człowieka wykazują, że szkoła w obecnym kształcie nie jest miejscem przyjaznym dzieciom, nie wspiera rozwoju ich wrodzonych umiejętności szybkiego i naturalnego uczenia się, a już nade wszystko nie pozwala im twórczo się rozwijać. Brak jest w naszych placówkach odważniejszego spojrzenia i zrozumienia podstawowych zasad rządzących zdrowym rozwojem dzieci oraz odważnego wykorzystania naturalnych dźwigni w ich umysłach, by ułatwić im proces przyswajania wiedzy.

Największą i najbardziej skuteczną taką dźwignią przy zdobywaniu wiedzy przez dzieci jest … zabawa i zanurzenie ich codzienności w wiedzy.

Oczywiście różni malkontenci za chwilę podniosą krzyk, że to jakieś fanaberie, kosztuje to majątek, nie stać miasta na nowoczesne „gadżety”, które później leżą w kącie i się kurzą, są nieużywane, że wszystko zależy od nauczycieli. Owszem, to wszystko prawda, wiele również zależy od nauczycieli, których mamy wspaniałych, są tacy i ich trzeba wspierać. Ale są również bardzo proste pomysły na uatrakcyjnienie szkoły, by stała się miejscem bardziej przyjaznym dla dzieci, sączącym im wiedzę non stop poprzez codzienne czynności i … nie kosztuje to ciężarówki pieniędzy.

Jak to zrobić? Wystarczy pędzel i farby. Widziałam niebanalne rozwiązania, gdzie na stopniach schodów dzieci mają napisane wzory matematyczne. Wchodząc po nich, nie sposób ich nie widzieć i siłą rzeczy nie zapamiętywać. Co stoi na przeszkodzie, by to zrobić w naszych otwockich szkołach. Co stoi na przeszkodzie, by na ścianach naszych szkół, korytarzach zamiast nudnych i pod kreseczkę wykonanych lamperii były np. mapy świata czy nieba, by dzieci mogły się uczyć geografii i astronomii? Co stoi na przeszkodzie, by wokół drzwi dać strzałki i uczyć, gdzie jest pion, a gdzie poziom lub w innym miejscu „promować” wzór na pole prostokąta, a otwierając drzwi, na podłodze obserwować, kiedy kąt ich otwarcia osiąga 45 stopni lub w jakim położeniu jest kąt prosty lub rozwarty … Prawda, że życie z taką matematyką staje się prostsze?

To jeden z licznych pomysłów na zmiany w naszych szkołach. Czy otwocka szkoła może tak wyglądać? Oczywiście, że tak. Trzeba tylko wyjść ze sfery komfortu „nie da się” i chcieć to zmienić. Edukacja dzieci jest kluczowym elementem ich rozwoju i rozwoju naszego kraju. Nie stać nas na to, by nie poświęcić temu należytej uwagi. Sama jestem mamą kilkorga dzieci, więc zależy mi na tym, by kończąc nasze otwockie szkoły, szły dalej w świat wyposażone w wiedzę, empatię, umiejętność współpracy z innymi. Jako rodzic nie doczekałam się działań władz, by to im umożliwić, dlatego dziś startuję na radną, by dać naszym dzieciom szansę. Naszym dzieciom się to po prostu należy. Zapraszam 21 października do lokali wyborczych. W tym dniu Państwo zdecydują, czy tę szansę dostaną. Proszę o Państwa głos.

Karolina Marczak