Święto patrona w „Słowaku”

Miłosne gry romantyków

,,Słowak” to renomowane, znane wszystkim LO NR III im. J. Słowackiego w Otwocku. Od kilku lat tradycją tej szkoły jest, że 4 września obchodzi  się tam podwójne święto: urodziny patrona oraz inaugurację nowego roku szkolnego. Liceum słynie już z niebanalnych spektakli z okazji tych uroczystości, co mogę potwierdzić, po obejrzeniu tegorocznego.

4 września rozpoczął się mszą świętą w kościele św. Wincentego a Paulo, w której uczestniczył poczet sztandarowy  oraz uczniowie i nauczyciele ,,Słowaka”. Główna impreza miała miejsce o godz. 10 w sali gimnastycznej wypełnionej młodzieżą, gronem pedagogicznym i gośćmi. Na honorowych miejscach zasiadły władze powiatowe w osobach: starosty Mirosława Pszonki, wicestarosty Pawła Rupniewskiego oraz członka zarządu ds. oświatowych Anety Bartnickiej. W oficjalnej części uroczystości głos zabrał Starosta Powiatu Otwockiego pan Mirosław Pszonka, podkreślając bardzo wysokie wyniki matur osiągane przez uczniów liceum na przestrzeni kilku lat oraz budowanie tradycji przez szkołę. Natomiast obecna na obchodach przedstawicielka Rady Rodziców pani Dorota Siarkiewicz życzyła obecnym maturzystom podobnych sukcesów na tegorocznym egzaminie. Ostatnim, ale za to bardzo sprawnym, mówcą był dyrektor ,,Słowaka” pan Robert Pielak, zarządzający szkołą już czwartą kadencję - jak widać bardzo efektywnie. Moją uwagę zwrócił fakt, że oprócz hymnu państwowego odśpiewany został - przez słowicze głosy dziewczęcego duetu - również hymn Europejskiej Rodziny Szkół im. J. Słowackiego ( wiersz ,,Testament mój” J. Słowackiego). Jak się później dowiedziałem - jest on wpisany w tradycję tej szkoły.

Dostojnie i z pomysłem
Zwykle zakłada się, że wszelkie poważne uroczystości są nudne, ale nie w tym przypadku. Okolicznościowy spektakl – przygotowany przez polonistki Ewę Bednarską -Piętkę i Jolantę Wakulińską- na blisko godzinę przykuł uwagę wszystkich obecnych w sali. Jego leitmotivem była miłość romantyczna obecna w twórczości J. Słowackiego i pozostałych dwóch wieszczów, czyli A. Mickiewicza i C. Norwida. Widzowie mieli okazję obejrzeć wybrane sceny z takich dramatów Słowackiego jak: ,,Balladyna”, ,,Sen srebrny Salomei”, ,,Ksiądz Marek”, ,,Kordian” czy „Fantazy” oraz usłyszeć fragmenty korespondencji Julka skierowanej do ukochanej matki. Zobaczyliśmy więc Grabca i Goplanę, Fantazego, Rzecznickiego i Dianę, Kordiana i Wiolettę, Leona i Salomeę. Aktorzy, czyli uczniowie kl. IIIA  i IIIE2, wznieśli się na wyżyny kunsztu aktorskiego, a oko oglądających cieszyły też efektowne stroje. Część z nich została wypożyczona z warszawskiego Teatru Kamienica , z którym szkoła współpracuje od roku-  jak poinformowała mnie jedna z organizatorek uroczystości p. Wakulińska. Mój podziw wzbudziła także oprawa muzyczna spektaklu w wykonaniu utalentowanej wokalnie i grającej na różnych instrumentach młodzieży. Wiersze ,,Niepewność”, ,,W pamiętniku Zofii Bobrówny”, ,,Dobranoc” i ,,W Weronie” w wersji śpiewanej nabrały nowych sensów, wzbudzały wzruszenie i żywą reakcję odbiorców. Ze zdumieniem przyglądałem się uczniom, którzy,  mimo że zaserwowano im ambitny repertuar z niewielką domieszką humoru, wyraźnie byli zainteresowani tym, co się dzieje na scenie  i reagowali adekwatnie do treści oraz nastroju dialogów i monologów. Nie zdziwiła mnie więc burza braw, jaką obdarowano na koniec i aktorów, i wokalistów, i muzyków, i reżyserki spektaklu. Miałem też jeszcze okazję być świadkiem publicznego zdmuchiwania świec  (206 rocznica urodzin) na torcie z podobizną Słowackiego, czego dokonali: dyr. R. Pielak, zastępca Z. Winiarek i przewodniczący Samorządu Szkolnego T. Magiera. Wszyscy zaś uczniowie dostali - w ramach prezentów urodzinowych- słodycze.

Nie ukrywam, że jestem pod wrażeniem uroczystości, którą mogę określić mianem ciekawego wydarzenia kulturalnego. W dobie powszechnej popkultury, niewymagającej myślenia i głębokiej refleksji, sztuką jest bowiem zainteresować młodych ludzi skomplikowaną twórczością pisarzy romantycznych. Coroczne obchody Święta Patrona w ,,Słowaku” (poza lekcjami j. polskiego) oswajają młodzież z trudną, ale i aktualną problematyką dzieł J. Słowackiego. ,,Serce roście patrząc”…. na to, co dane mi było zobaczyć w tym liceum.