W jedności siła, czyli o Szkole Podstawowej w Nadbrzeżu

Na prawym brzegu Wisły, w gminie Karczew, nieopodal wałów przeciwpowodziowych znajduje się niewielki budynek o wielkiej duszy… Jest to Szkoła Podstawowa im. Stanisława Mikołajczyka w Nadbrzeżu, która stanowi żywy dowód na to, że chcieć to znaczy móc.

Szkoła może być dobitnym przykładem, że wszystko jest możliwe, jeśli działamy wspólnie, w czynie społecznym. Najważniejsze są chęci i organizacja, bo same pieniądze nie zawsze wystarczą. Na dzisiejszy obraz tej placówki wpłynęła uchwała Rady Miejskiej w Karczewie, która była bezlitosna – nadbrzeska szkoła zostaje zlikwidowana. Wiele osób z nią związanych nie mogło pogodzić się z takim stanem rzeczy, więc zaowocowało to powstaniem we wrześniu 2005 r. Stowarzyszenia Rozwoju Wsi Nadbrzeż, które wzięło na swoje barki prowadzenie i utrzymanie placówki edukującej okoliczne dzieci. Należy pamiętać, że stowarzyszenie  jest apolityczne, dobrowolne, samorządne  i nie prowadzi działalności zarobkowej. SRWN dodatkowo wspiera rozwój kulturalny, społeczny i gospodarczy wsi Nadbrzeż oraz bierze czynny udział w różnych projektach unijnych.

Z pełną świadomością można zatem rzec, że Szkoła Podstawowa w Nadrzeżu to dziś pomnik inicjatywy społecznej, a sama placówka istnieje już przeszło pół wieku.- powstała w 1959 r. przede wszystkim dzięki mieszkańcom wsi, którzy wspólnie wspierali jej budowę. Od początku swojej naukowej działalności mury szkoły opuściło setki absolwentów, działał tu teatrzyk uczniowski, odbywały się wieczornice i imprezy wiejskie. Ta niewielka szkoła stanowi dziś centrum kultury, a małe klasy (pod względem liczebności) pozwalają, aby zajęcia edukacyjne prowadzone były w sposób niekonwencjonalny, a co za tym idzie niezwykle ciekawy i skuteczny. Konkrety? Uczniowie z Nadbrzeża to geograficzni specjaliści -  od lat zajmują pierwsze miejsca w prestiżowym gminnym konkursie wiedzy o najbliższej okolicy „Moja Mała Ojczyzna”. Szkoła współpracuje m.in. z nadleśnictwem w Celestynowie i Towarzystwem „Chrońmy Mokradła”, a ponadto jest znana z działalności ekologicznej. Ostatnio wzięła udział (i to z sukcesem!) w zbiórce elektrośmieci (nagrodą był sprzęt sportowy lub materiały biurowe), uzyskując rekordowy wynik 3225 kg! Postawa uczniowsko-nauczycielskiej braci zachwyciła nawet organizatorów, którzy tak podsumowali akcję: „Spotkać na swojej drodze osobę z ogromnym sercem i powołaniem do bycia nauczycielem, która zrobi wszystko dla swoich uczniów, bo oni są dla niej najważniejsi to sama przyjemność – i taką właśnie osobę poznaliśmy podczas akcji w szkole w Nadbrzeżu. Pani nauczycielka stanęła na wysokości zadania i zrobiła wszystko, żeby jej uczniowie uzyskali wymarzoną nagrodę. Niecodziennie można spotkać ludzi tak bezinteresownych i pełnych zaangażowania”. To dobitnie udowadnia jak dla pracujących w szkole ludzi ważni są podopieczni. Muszę tutaj wspomnieć, że nauczyciele, którzy pracują w SP w Nadbrzeżu mają podpisaną umowę o pracę ze stowarzyszeniem, więc nie dotyczy ich Karta Nauczyciela i mają niższe wynagrodzenie. Dzięki dotacjom z Urzędu Gminy i MEN oraz ciągłej pomocy ze strony rodziców udaje się dbać również o szkołę jako budynek - została ocieplona i odmalowana, odnowiono klasy, wyremontowano podłogi, wymieniona okna, meble.

Szkoła jednoczy wszystkich mieszkańców wsi, organizując coroczne imprezy typu: Wigilia, Jasełka, Dzień Seniora, piknik rodzinny oraz wiele innych ciekawych wydarzeń. Dużo się w niej dzieje: uczniowie biorą udział w takich akcjach jak np. „godzina kodowania”, uczestniczą w różnych warsztatach, jak np. kulinarne z Rafałem Latoszkiem, szefem kuchni Taverna Patris w Warszawie, udzielają się  w „niekonwencjonalnych” rywalizacjach, takich jak np. Warszawski Festiwal Gier Planszowych „Planszówki na Narodowym” – tutaj również odnoszą sukcesy. Serce roście, moi mili, oby tak dalej.

fot. archiwum szkoły