100-lecie urodzin prof. Koprowskiego

Radni celestynowscy na sesji 29 listopada 2016 r. podjęli uchwałę, by ulicę biegnącą obok hali sportowej, a łączącą ul. św. Kazimierza z ul. Wrzosową nazwać imieniem prof. Hilarego Koprowskiego. Natomiast Szkoła Podstawowa im. Batalionu „Zośka” wraz ze Stowarzyszeniem „Koprówka”, 5 grudnia, czyli w dzień urodzin Profesora, zorganizowała uroczyste, bo setne, ich obchody. Wcześniej, bo w roku 2007, temu Wielkiemu Polakowi Rada Gminy Celestynów nadała tytuł Honorowego Obywatela Gminy Celestynów.

Lekarz i kompozytor

Hilary Koprowski urodził się 5 grudnia 1916 w Warszawie, zmarł 11 kwietnia 2012 roku w Filadelfii. Na kartach historii zapisał się jako lekarz, który wynalazł szczepionkę przeciw wirusowi polio, wywołującemu chorobę Heinego-Medina. Był też muzykiem i kompozytorem. Z pianinem nigdy się nie rozstał, jednakże uznał, że lepiej być wybitnym naukowcem niż średnim pianistą. Żył 96 lat i niemal do końca wciąż bardzo aktywnie pracował jako naukowiec zajmując się badaniami nad stwardnieniem rozsianym, GMO, rakiem, przyjmował ludzi nauki i młodzież (ze świata i z Polski) zainteresowaną nauką, a mając ponad 80 lat, zapytany o tajemnicę swej znakomitej formy, polecił pływanie i jedzenie z umiarem, a także… „nie chcę nikogo namawiać do palenia, ale dobre cygaro raz na tydzień albo dwa razy, chyba pomoże” – mawiał.

Często wspominał Celestynów

- Ulubionym miejscem letnich wypadów mojej rodziny od końca lat 20. ubiegłego wieku była podwarszawska posiadłość Celestynów koło Otwocka (Kolonia Koprowskich). Dziś już nieistniejący dworek (rozebrany w roku 2004) był miejscem, do którego często wracam w myślach i wspomnieniach. To było bardzo ważne miejsce w czasach mego dzieciństwa: 2-hektarowa posiadłość na której znajdował się staw, kort tenisowy, ogród owocowy, warzywny, pola zbożowe i letni pałacyk. W moje 18. urodziny rodzice zaprosili wszystkich moich kolegów od Reya na pomaturalną biesiadę. Było tak przyjemnie – wspominał Hilary Koprowski podczas pobytu w Celestynowie.

Promotor nauki w Polsce

Kariera naukowa Koprowskiego kwitła jednak w Stanach, bo tam w 1939 roku jego rodzice schronili się przed wojną. I właśnie w USA Hilary Koprowski pracował naukowo. Publikował artykuły naukowe i kierował Instytutem Wistara w Filadelfii. Do śmierci pełnił funkcję dyrektora Instytutu Biotechnologii Zaawansowanej Medycyny Molekularnej oraz Centrum Neurowirusologii na Uniwersytecie Thomasa Jeffersona (Filadelfia). Dążył do wspierania rozwoju nauki w Polsce i do współpracy polsko-amerykańskiej na tym polu, dlatego założył Fundację Koprowskich. I – komponował swoją muzykę…

Był zagranicznym członkiem Polskiej Akademii Nauk, otrzymał doktoraty honoris causa (od poznańskiej oraz warszawskiej Akademii Medycznej; Warszawa uznała go także swoim Honorowym Obywatelem w 2007 r.), został wyróżniony masą nagród i odznaczeń, spośród których chcielibyśmy podkreślić Order Uśmiechu podarowany przez polskie dzieci. W 1998 roku uhonorowano go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, zaś w 2007 roku, za wybitne zasługi w działalności naukowej i charytatywnej dla dobra społeczeństwa polskiego, Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.

W 2010 roku został laureatem konkursu „Wybitny Polak”. Ten zaszczytny tytuł Koprowski otrzymał głównie za ofiarowanie w roku 1959 dziewięciu milionów dawek szczepionki przeciw polio. – Nasza akcja trwała od jesieni 1959 do maja 1960 roku – stwierdził w jednym z wywiadów prof. Koprowski. – Firma Wyeth przygotowała dla nas dziewięć milionów dawek szczepionki, a firma okrętowa Moore McCormick przetransportowała szczepionkę do Polski. Tym samym statkiem popłynął mój asystent, który dozorował całą operację. Liczba zachorowań spadła ze 1112 przypadków w roku 1959 do około 30 w 1963, a liczba zgonów z 111 do 2. W 2001 roku Światowa Organizacja Zdrowia uznała Europę za wolną od polio – podkreślał prof. Koprowski.

AnKa

 Na zdj. u góry: Prof. Hilary Koprowski podczas wizyty w Celestynowie