27 Finał WOŚP - radość ucięta nożem

Jest w języku polskim powiedzenie, które bardzo obrazowo przedstawia coś nagle przerwanego - mówimy "jak nożem uciął". 13 stycznia młody bandyta, atakując w Gdańsku prezydenta Pawła Adamowicza, rzeczywiście nożem gwałtownie zakończył naszą radość z pomagania, z bycia razem w dobrej sprawie, naszą euforię z powodu udziału w Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy i uzyskanych rezultatów.

Dzień po Finale, który przez ostatnie ćwierć wieku był przeważnie dniem zadowolenia, kiedy czuliśmy się uskrzydleni, tym razem był pełen szoku, niedowierzania, smutku z powodu śmierci prezydenta Gdańska, ale też rozpaczliwej rezygnacji Jurka Owsiaka z prezesury Fundacji WOŚP. Wieczorem na ulicach niejednego z miast Polski widać było, jak wielu z nas poczuło się tymi zdarzeniami osobiście zranionymi.  

I jakkolwiek smutek szybko nie minie i jeszcze z pewnością długo będziemy zadawać sobie pytanie, dlaczego tak się stało, zastanawiać się nad motywami i logiką działania sprawcy zbrodni, to tragiczne zakończenie nie może na trwałe przysłonić tego, jak wiele udało się w ten 27. Finał osiągnąć.

W zbiórkach prowadzonych na terenie powiatu otwockiego z roku na rok rośnie zaangażowanie i hojność mieszkańców. I w tym roku było podobnie. Z zachowania wielu osób, które przychodzą na Finał głównie po to, żeby wrzucić do puszki, czy kupić fant i robią to szczodrą ręką, widać, jak bardzo są przekonane do sensu całej orkiestrowej akcji. I z pewnością żaden hejter z nożem im/nam tego nie odbierze.

O Pawle Adamowiczu, prezydencie Gdańska, wolontariuszu WOŚP będziemy pamiętać, a Jurka Owsiaka miejmy nadzieję uda się namówić, by wrócił do dyrygowania Orkiestrą.

Tymczasem przeczytajcie relacje, jak wyglądały finały w Otwocku, Józefowie, Celestynowie, Wiązownie i Karczewie i ile ,,bez focha” udało się zebrać na sprzęt dla dzieciaczków w szpitalach.

Kazimiera Zalewska

Fot. Andrzej Idziak