Dom Ireny Sendlerowej w Otwocku wpisany do rejestru zabytków

Kolejny otwocki „świdermajer” został oficjalnie wpisany do rejestru zabytków. Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków poinformował 25 kwietnia, że budynek przy ul. Kopernika 8, który kiedyś był domem Ireny Sendlerowej, zyskał ten zaszczytny status. To następny krok w ochronie unikalnego dziedzictwa architektonicznego Otwocka.

Budynek powstał około 1905 roku jako część Sanatorium M. Chmielewskiej. Był jednym z wielu ośrodków leczniczych, które powstawały w dynamicznie rozwijającym się wówczas Otwocku. W kolejnych latach sanatorium zmieniało właścicieli i nazwę, a w 1910 roku do budynku wprowadziła się rodzina Krzyżanowskich, w tym mała Irena, późniejsza Irena Sendlerowa.

Ojciec Ireny, doktor Stanisław Krzyżanowski, specjalizował się w leczeniu chorób płucnych. Był również bardzo zaangażowany w życie społeczne miasta – działał w Towarzystwie Przyjaciół Otwocka oraz Macierzy Polskiej. Niestety, w 1917 roku zmarł na tyfus, zarażając się podczas leczenia pacjentów. Po jego śmierci Janina Krzyżanowska i jej córka Irena mieszkały w Otwocku jeszcze do 1920 roku.

W tym samym roku sanatorium zostało zamknięte, a budynek kupił Magistrat m.st. Warszawy z przeznaczeniem na Dom Wychowawczy dla Sierot im. ks. Baudouina. Po II wojnie światowej obiekt przekształcono w budynek mieszkalny. Dziś nadal zamieszkują go lokatorzy komunalni.

Dom przy ul. Kopernika 8 jest ważnym świadectwem historii Otwocka. Przypomina o czasach, gdy miasto rozwijało się jako popularne uzdrowisko i miejscowość letniskowa. 

- podkreśla  Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków.

Zachowany budynek, mimo przebudów i zmian, pozostaje cennym przykładem drewnianej architektury uzdrowiskowej i jest związany z ważnymi postaciami z historii miasta.

Kim była Irena Sendlerowa?
Irena Sendlerowa (1910–2008) to jedna z ważnych i inspirujących postaci w historii Polski. W czasie II wojny światowej jako pracowniczka opieki społecznej w Warszawie ratowała żydowskie dzieci z warszawskiego getta, przemycając je i organizując dla nich schronienie. Dzięki jej odwadze uratowano około 2,5 tysiąca dzieci. Po wojnie była wielokrotnie odznaczana za swoje zasługi, a jej historia stała się symbolem odwagi, miłosierdzia i bezinteresownej pomocy.