Student w czasach zarazy

Więcej czasu na przerobienie materiału spędzanego przed monitorem, więcej samodyscypliny, czyli życie studenta w czasach zarazy.

Przyszło nam wszystkim żyć w wyjątkowym czasie. Tryb życia, obowiązki i wiele innych czynności, które na co dzień wydawałyby się być normalne, zwyczajne jak chociażby wyjście z domu, aby spotkać się w gronie znajomych stały się wręcz nielegalne. Wprowadzony stan epidemii kompletnie zmienia nasze naturalne zachowania, wymusza ponadprzeciętną ostrożność oraz rygorystyczne przestrzeganie higieny osobistej, ale także może wiele nas nauczyć. I właśnie tę ostatnią materię chciałbym poruszyć- naukę, a dokładniej studiowanie w czasach epidemii koronawirusa.

Jestem studentem Uniwersytetu Warszawskiego od 1,5 roku. Wieść o zawieszeniu zajęć w standardowej formie na uczelni pojawiła się nagle i wielu początkowo zaskoczyła. Rozporządzenie rektora UW, które przewiduje przerwanie zajęć w tradycyjnej formie do 14 kwietnia z pewnością wielu postawiło w trudnej sytuacji- mowa m.in. o szybkich powrotach w rodzinne strony, wynajmie akademików. Kiedy feralny wtorek, 10 marca okazał się być również ostatnim dniem otwartej Biblioteki Uniwersyteckiej ruszyły do niej tłumy w poszukiwaniu książek potrzebnych do napisania, chociażby prac licencjackich, jednak na szczęście sporo zbiorów można znaleźć w wersji elektronicznej na stronach BUW-u.

Po kilku dniach ruszyły kampanie społeczne, by, kto może został w domu. Jak więc wygląda życie studenta w czasach zarazy? Na swoim przykładzie mogę powiedzieć, że od blisko dwóch tygodni otrzymujemy materiały przesyłane nam od prowadzących ćwiczenia oraz wykładowców w najróżniejszej formie. Skrzynki e-mailowe rozgrzane są do czerwoności od prezentacji, tekstów źródłowych, filmików z omawianymi tematami do przeanalizowania. Wydaje się, że w tym czasie przerobienie całego zakresu materiału zajmuje znacznie więcej czasu samemu, aniżeli przez 1,5 godziny podczas klasycznych zajęć. Wymaga to większej samodyscypliny, rozsądnego zaplanowania czasu i systematyczności. Prowadzący zajęcia weryfikują zdalnie, czy regularnie pracujemy nad materiałem. Na specjalnych platformach organizują testy i zadania sprawdzające naszą wiedzę, podobnie jak podczas zwykłych ćwiczeń. Nie ma więc tutaj miejsca na lenistwo, bo równoznaczne jest to z nieuczestniczeniem w zajęciach, i jak nietrudno się domyślić, z odpowiednimi konsekwencjami.

Czy jest łatwo? Można powiedzieć, że co dwóch Polaków, to trzy opinie. Według mnie, spędzanie kolejnych godzin przed ekranem monitora zwyczajnie męczy, bo nie wszystkie materiały da się wydrukować albo przepisać. Jednak w stanie epidemii nie można zapomnieć o zrozumieniu, bo każdy z nas znalazł się w nietypowej i nowej sytuacji. Student w czasach zarazy musi podążać za wskazówkami od swoich prowadzących i na bieżąco realizować materiał. Na tę chwilę termin przywrócenia zajęć w standardowej formie zależy od sytuacji epidemiologicznej w kraju, ale wydaje się, że może on się jeszcze odsunąć w czasie. Czy będzie to oznaczać również opóźnienie sesji? Jeszcze za wcześnie, by o tym mówić, zapewne więcej będzie można stwierdzić po świętach Wielkiej Nocy.

W tym trudnym czasie z jednego warto sobie zdać sprawę- często w życzeniach na początku mówimy: dużo zdrowia! Obecnie te dwa słowa przybierają zupełnie inną postać, odgrywają niezwykle istotną rolę i znacznie mocniej powinniśmy je uszanować. Teraz całe społeczeństwo zdaje egzamin z dbania o własne zdrowie, czy nam się uda, zależy tylko od nas. Tak więc czytelnikom wysyłam najlepsze życzenia, a wśród nich te najważniejsze- dużo zdrowia- czego sobie i Państwu życzę!

Sebastian Rębkowski