Karczew okiem radnego Kwiatkowskiego - Komunikacyjny paraliż - NR 12

Komunikacyjny paraliż

Plany wydzielenia Warszawy z woj. mazowieckiego od dawna wywołują żywą dyskusję wśród opinii publicznej. Koncepcji jest kilka – od utworzenia osobnego województwa, przez stworzenie metropolii warszawskiej, do kreacji jedynie statystycznego podziału. Uwaga skupia się przede wszystkim na podziale środków z funduszy europejskich, co zrozumiałe. Ja jednak chciałbym poświęcić poniższy tekst innemu, równie ważnemu aspektowi - komunikacyjnemu. O problemach w kwestii dojazdów „do” i „z” Warszawy, słychać od kiedy tylko pamiętam. Podwarszawskie gminy co roku muszą płacić coraz więcej za funkcjonowanie Szybkiej Kolei Miejskiej i autobusów ZTM na ich terenie. Na razie, w większości się na to zgadzają. Ale ile można? Kiedyś pojawi się przecież moment, w którym trzeba będzie powiedzieć stop. Każdy budżet jest ograniczony. Skoro są problemy z komunikacją publiczną, to może prywatna? Niestety, tutaj sytuacja wygląda jeszcze gorzej. Od nowego roku, prywatni przewoźnicy nie będą mogli zatrzymywać się w centrum stolicy. Wszystko wskazuje na to, że zakaz ten dotknie również naszego lokalnego potentata, firmę MiniBus. Znacząco wydłuży to, i tak długie, przejazdy na drugą stronę Wisły.

Może zatem należy przesiąść się w samochód? Także pudło. Prowadzone przebudowy infrastruktury drogowej już są uciążliwe, a w najbliższych latach będzie jeszcze gorzej. Naszym terenom niezbyt pomoże również zakończenie budowy południowej obwodnicy Warszawy. Nie oszukujmy się, dopóki al. Nadwiślańska nie zostanie przebudowana – będzie źle. A takowych planów w najbliższych latach nie widać. Miałem okazję zwiedzić wiele zakątków Polski oraz Europy i niezmiennie nie mogę się nadziwić, skąd biorą się u nas tak duże kłopoty ze skomunikowaniem aglomeracji warszawskiej. Paryż, Bruksela czy Górnośląski Okręg Przemysłowy. Tam się da. Z różnymi efektami, ale jednak. Z czego wynika zatem swego rodzaju dyskryminacja podwarszawskich miejscowości, których mieszkańcy w dużej mierze napędzają przecież rozwój stolicy? Jednego jestem pewien. Osiągnęliśmy poziom, w którym konieczne są rozwiązania systemowe, choć częściowo rozwiązujące naszą bolączkę. Sami nie jesteśmy w stanie sobie pomóc, aczkolwiek we wszelkich konsultacjach powinni uczestniczyć przedstawiciele naszych gmin. Niezbędne jest, aby ktoś spojrzał na aglomerację warszawską jako jeden organizm. Obecne konstrukcje prawne sprzyjają pewnym egoizmom. Warszawa myśli o sobie i o swoim budżecie (co zrozumiałe i o co nie można mieć do niej pretensji), a pozostali o sobie. Od tego są jednak władze centralne, aby dbać o równomierny rozwój wszystkich regionów.

Koncepcje

Z punktu widzenia pasażera komunikacji miejskiej, najbardziej podoba mi się idea aglomeracji warszawskiej, w której powstałby związek komunikacyjny, posiadający stałe finansowanie z podatku od osób fizycznych (zarówno od mieszkańców stolicy jak i pozostałych części składowych aglomeracji). Zakończyłoby to wieczne spory pomiędzy samorządami o pieniądze. Utrzymywanie publicznego transportu odbywałoby się w sposób dużo sprawiedliwszy niż obecnie. Również ceny biletów musiałyby się wyrównać. Aktualnie, pasażerowie II strefy płacą niewspółmiernie więcej od tych ze strefy I. Skończyłyby się też twory typu „karta warszawiaka”, których koncepcję w gruncie rzeczy rozumiem (płacenie podatków tam gdzie się mieszka to podstawa), ale jednak dyskryminują one mieszkańców „obwarzanka podwarszawskiego”. Brzmi to wszystko bardzo idealistycznie, ale uważam, że jest jak najbardziej możliwe.

Natomiast, z punktu widzenia kierowcy, kuszące wydaje się także stworzenie osobnego województwa. Może wówczas, w mniejszej terytorialnie jednostce, wzrosłyby szanse na rozbudowę infrastruktury drogowej na „linii otwockiej”?

Z wielkim zaciekawieniem śledzę wszelkie debaty dotyczące przyszłości naszych terenów. Chcę wierzyć, że wygra zdrowy rozsądek, a nowe rozwiązania pozytywnie wpłyną na rozwój powiatu otwockiego.

Piotr Kwiatkowski

Radny Rady Miejskiej w Karczewie

[email protected]