Korki w Otwocku - nie tędy droga

Czołowy krajoznawca, zaangażowyny w popularyzowanie historii Otwocka, przyznał się na portalu społecznościowym, że nie ma nic przeciwko pomysłowi jednego z wicestarostów powiatu otwockiego, przebicia przez las ulicy Narutowicza i połączenia Otwocka wprost z drogą krajową 801. Zacytuję ”Alternatywą dla unowocześnionej ul. Narutowicza (odkorkowującej ul. Matejki i centrum miasta) jest tylko budowa od podstaw ulicy Hrabiego lub Czerwonej Drogi ale na to ta ja się nigdy nie zgodzę własnie ze względów przyrodniczych”. Radni Otwocka przeznaczyli nawet środki na wykonanie wstępnych prac projektowych łącznika.

To krótkowzroczność.

Okolice Matejki, w ostatnich latach są zatłoczone - to każdy widzi. Niszcząc turystycznie atrakcyjne dwie leśne dzielnice miasta: Soplicowo i Śródborów nie rozwiąże się jednak tego zatoru. Korki w rejonie sklepów nie będą zlikwidowane poprzez wpuszczenie dodatkowego strumienia samochodów do miasta od strony Karczewa, ponieważ inny cel mają kierowcy jadący ulicą Matejki, a inny będą mieli wjeżdzając z Karczewa na Narutowicza. Można stanąć przy legorondzie skrzyżowania Poniatowskiego z Narutowicza, by zaobserwować, że średnio tylko co dziesiąty samochód skręca w stronę miasta jadąc od cmentarza. Soplicowo również potrzebuje odkorkowania, a nie nowego dociążenia transportem samochodowym.

Ulice Matejki i Filipowicza będą zawsze miały problem z zatorami, bo tu właśnie jest po kolei: najstarszy otwocki supermarket, pawilon handlowo-usługowy z najlepszą pizzerią w mieście , Izba Skarbowa, liceum, MDK, park miejski i wreszcie osiedla mieszkaniowe, a w niedalekiej przyszłości najlepsze SPA na Mazowszu itd., Dobrze, że kebaby usadowiły się na Karczewskiej i bywalcy parkują krok dalej. Dzisiaj wystarczy, że jeden samochód próbuje skręcić do Carrefoura lub skręca gdziekolwiek w lewo, by cały ruch na ulicy stanął. A przecież w niedalekiej perspektywie kierowcy będą mieli jeszcze tunel pod torami przy Górewiczu. Przy obecnym rozwiązaniu komunikacyjnym to dopiero będzie się działo! Niestety będzie tak, dopóki włodarze nie przebudują skrzyżowań i dojazdów do znajdujących się tu miejsc użyteczności publicznej i będą pozwalali na wjazd ciężkich pojazdów o dużym tonażu.

Ruch puszczony przez Soplicowo skrajnie różni się od tego, który jest w „centrum", w okolicy Matejki. Ulica Narutowicza przebiega przez środek Soplicowa i Śródborowa, choć tego nie widać. Prowadzi wzdłuż prywatnych nieruchomości willowych, wzdłuż ściany lasu po swojej prawej stronie począwszy od zjazdu z przejazdu kolejowego, stanowiąc jedną z bardziej malowniczych obrazów Otwocka. Wprowadza nas do prawdziwego miasta ogrodu. Krajoznawca Otwocka powinien wiedzieć, że leśna oprawa drogi w Soplicowie sprawia, że przepiękna zimą, skąpana w słońcu o zachodzie, sama w sobie stanowi atrakcję dla rowerzystów, piechurów czy spacerowiczów nie tylko z Otwocka. Chce się tu mieszkac i chce się tu przyjeżdzać dla takich widoków. To jest jak oglądanie zachodu słońca nad morzem!

Ta leśno-willowo-ogrodowa część miasta już straciła na swojej atrakcyjności, bo przez remont torów kolejowych. Łatwo więc przewidzieć, co będzie po wprowadzeniu tranzytu. 

Sama budowa chodnika ze ścieżką rowerową nie wystarczy, gdy szlak rekreacyjny będzie prowadził wzdłuż drogi tranzytowej. Wycinka drzewostanu zdegraduje środowisko naturalne Soplicowa, smog ostatecznie odstraszy turystów, a wtopiona w las dzielnica zostanie przedzielona trasą w pół.

Spójrzmy na Mińsk Mazowiecki. Przykład tego miasta pokazuje, że nie można dopuścić do wprowadzenia na drogi lokalne ruchu z drogi krajowej. Tam dopiero wybudowanie obwodnicy przywróciło w mieście równowagę między infrastrkuturą a potrzebami mieszkańców. Ulica Narutowicza potrzebuje już w tej chwili spowolnienia ruchu samochodowego poprzez budowę progów i dużego ronda, a nie ruchu przekierowanego z drogi 801. Trzeba raczej docenić tutejsze walory przyrodnicze, tak jak cenią i widzą tę część miasta i walczą o nią mieszkańcy. Tym bardziej, żeOtwock nie ma własnego przemysłu, by taka droga lokalnie była potrzebna.

Dziwi mnie krótkowzroczność miejskich radnych, a tym bardziej szanowanego ogólnie znawcy Otwocka, że nie dostrzega zagrożenia budowy drogowego łącznika.

Bardziej mnie jednak martwi brak perspektywicznego myślenia włodarzy i brak poszanowania wartości naturalnych, jakie Otwock jeszcze posiada.

Wpuszczenie tu dodatkowego ruchu samochodowego byłoby wbrew dotychczasowemu przeznaczeniu tej części Otwocka,dzielnicy typowo willowej o  walorach turystycznych. Może mieć nawet taki sam skutek, jak wybudowanie w ubiegłym wieku reaktorów w pobliżu uzdrowiska, jakim był Otwock. Wtedy po zmianie charakteru miasta, zamiast zyskać szansę na rozwój, straciło na wartości i nigdy nie wróciło do świetności i splendoru jaką się cieszyło. Było przecież mekką dla kuracjuszy i wczasowiczów. Miasto nie oferowało wtedy nic, by przyciągnąć do siebie inne grupy zawodowe. Pracowników Instytutu w większości przywożono i odwożono do Warszawy.

 Dopiero teraz zaczął odwracać się ten niekorzystny trend, bo doceniono  niezniszczoną przyrodę w tych częściach miasta,  a podróż dzięki pociągnięciu SKM nie jest takim problemem, jak kilka lat temu. Wybudowanie trasy szybkiego ruchu, wbrew obecnym tendencjom (nawet w pobliskim Karczewie) wyprowadzania samochodów z miasta, znowu nastąpi degradacja nie tylko Śródborowa i Soplicowa. Miasto udusi się i to nie od kopciuchów.

Jest jednak zasadnicza różnica między tymi decyzjami o przyszłości miasta: tu włodarze mogą sprzeciwić się wicestaroście, jak swojego czasu burmistrz Karczewa sprzeciwił się budowie tego łącznika forsowanego przez prezydenta Szczepaniaka. Bo ten projekt zmieni całkowicie oblicze Otwocka-ogrodu. Czy mieszkańcy Otwocka chcą żyć w zdegradowanym środowisku z drogą szybkiego ruchu w sercu ich dzielnicy? Mieszkańcy Soplicowa na pewno nie, co wyrazili to w zeszłym roku w petycji przekazanej na ręce prezydenta Otwocka.