Świder i kosmici, czyli spotkanie na plaży z piosenką - przebojem

Ciekawa jestem czy polubiliście Państwo drugą piosenkę z „Listy przebojów plaży nad Świdrem“ lata 2020, zatytułowaną „Kosmici latają“? Jako pierwsi mogli jej wysłuchać 20 sierpnia uczestnicy piątego już spotkania na plaży. 

Piosenka dostępna jest także do odsłuchania na portalu iOtwock.info w artykule pt. “Kosmici latają i przeboje plaży nad Świdrem śpiewają…”.

Słowa Majki Schabenbeck, muzyka Piotra Hajduka - dużo rytmu, śpiewu oraz okazji do tańca i rodzinnej zabawy. Projekt zatytułowany „Lista przebojów plaży nad Świdrem – Panie Demia, Pan się uspokoi!“ stworzyłam właśnie po to. Nadając mu międzypokoleniowy charakter, pragnę rozweselić i wesprzeć tych, którzy tego bardzo potrzebują w tym jakże trudnym dla nas roku. Na naszym spotkaniu udało nam się wspólnie tego dokonać. Słoneczko, piasek, rzeczka i pachnące żywicą drzewa stworzyły wymarzoną do tego scenografię. Było wesoło, śpiewaliśmy, gawędziliśmy i ten wartościowy, wspólnie spędzony czas na plaży nad Świdrem, wzbogacił nas o miłe letnie wspomnienia. Przydadzą nam się, gdy w zimowe wieczory, wtuleni w ciepłe kąciki naszych domów, zaczniemy z przyjemnością wspominać jasne letnie momenty tego dziwnego jak żaden inny roku. Nawet smak pysznych krówek, którymi poczęstowała nas pani dyrektor Anna Sapiego z Wydziału Edukacji Opery Warszawskiej-Teatru Narodowego, wydał się wszystkim historyczny!

Dlaczego, mimo nawet czasem absurdalnych trudności i w szalonym tempie to robię? Otóż inspirowana jestem niewyczerpaną do końca życzliwością i zapałem z jakimi reżyser, scenarzysta i wybitny artysta Jerzy Gruza, chronił swoich rodaków od załamania czy depresji pod ciężarem trudu i zniechęcenia w obliczu czasów w jakich przyszło Polkom i Polakom żyć po wojnie. Ja, idąc za jego przykładem, napisałam piosenki z ważnym przekazem i realizuję mój projekt przez cały sierpień. Najgorsza jest obojętność. Każdy kto, zamiast narzekać i krytykować, zrobił coś pożytecznego dla innych, wie jak nie jest to łatwe, ale jednocześnie niezwykle ważne. Dzisiaj, kiedy nawet najprostsza odpowiedź na telefon, sms‘a, e-mail‘a czy zwykłe „dziękuję“, „ proszę“ czy „przepraszam“ jest rzadkością graniczącą z cudem - jeszcze bardziej! Żyjemy w świecie, który niestety prawie zupełnie utracił tę piękną zaletę zwaną kulturą osobistą i zatracił sztukę komunikacji międzyludzkiej, która czyni świat bardziej dla ludzi przyjaznym, mniej lodowato obojętnym i kanciastym we współpracy. 

Receptą mistrzów na przetrwanie ciężkich momentów w życiu była ciepła, błyskotliwa i swoista inteligentna tarcza ochronna - POCZUCIE HUMORU! Pokazywano nam, że do tego wartości społeczne jak przyjaźń, dobre kontakty sąsiedzkie i dobre wychowanie, bardzo pomagają przetrwać, a nawet uszczęśliwić ludzi wbrew złu które ich otacza. Każda seniorka i senior dobrze pamiętają te proste metody np. obecne w filmach jak „ Wojna domowa“, „Czterdziestolatek“, w spektaklach Teatru Telewizji lub w Teatrze Muzycznym w Gdyni, czy w czasie festiwali w Opolu, gdy reżyserował je Jerzy Gruza – jakżeż one były skuteczne! Nie dziwi mnie fakt, że dzisiaj, wielu młodych również sięga po te kultowe dzieła w poszukiwaniu wsparcia i lekkości duszy. Teraz, kiedy nie ma Pana Jerzego już wśród nas, podążam - najlepiej jak potrafię - jego ścieżką i jemu podobnych Mistrzów rozrywki - bo tak powinien, moim zdaniem, zrobić każdy twórca życzliwy swoim odbiorcom i wszyscy ci którzy dowodzą urzędami, które finansują artystyczne przedsięwzięcia i ich promocję. Trzeba działać, bo życie nie szczędzi nam znowu ostrych zakrętów i oszałamia ogłaszanymi wiadomościami. Staram się więc jak mogę, jako reprezentantka następnego po Mistrzach twórczego pokolenia artystek i artystów, wspierać świat mnie otaczający moją energią, pracą, talentem i poetyckimi słowami, których nauczyły mnie wybitne Polki jak Irena Kwiatkowska, Hanka Bielicka lub choćby kochany przez wszystkich Jan Kobuszewski czy właśnie Jerzy Gruza. Lista tych wybitnych ludzi oczywiście nie kończy się na nich.

Piosenki pt: „Spać się chce jak ciepło jest!“ i „Kosmici latają“ są lekkie, wesołe, ale też zawierają ważny i pilny przekaz. Jest to sprawa bardzo bliska mojemu sercu. Wielu ludzi myśli podobnie do mnie, ale wystarczy kilku, a nawet jeden i znowu mamy to samo. Chodzi o tych zaśmiecających naszą krainę nadświderską. Ci śmieciarze, a ciągle ich pełno, bezmyślnie zatruwają bezkarnie naszą cenną przyrodę.

Mój projekt porusza aspekt ekologiczny środowiska naturalnego na którego scenie, nasze krótkie ludzkie życie, ma miejsce. Dbanie o ziemię, jej czyste powietrze, lasy, morze, rzeki, a w szerokim pojęciu, polskie naturalne środowisko, powinno być priorytetem każdej władzy, lokalnej gminy i każdego mieszkańca naszej Ojczyzny. To również nasze bezpieczeństwo chroniące nas od porozbijanych butelek,  śmiercionośnych zardzewiałych pogiętych puszek po piwie, ton petów i tym podobnych zanieczyszczeń jakie śmiecący zostawiają po sobie z jakimś dziwnym roszczeniowym przekonaniem, że ktoś po nich ma obowiązek sprzątać. Natura to nasze wspólne dobro, nasz system odpornościowy - to dar i życiodajna zielona energia! To ona najskuteczniej chroni nas od zarazków, bakterii i wszelkich wirusów! Należy się jej za to bezwzględny szacunek i wdzięczność. To miejsce, gdzie możemy się spotkać z przyjaciółmi, pójść na spacer z rodziną, lub przy śpiewie ptaszków lub fajnych piosenek pokontemplować w samotności. Świder, to nasze bogactwo, to piękna rzeka, otoczona sosnami i bujną zielenią. Płynie do Wisły, by połączyć się z nią i podróżować dalej po morzach świata. Każda kropla wody spotyka nas tylko na ulotny moment. Nie jest to fascynujące i tajemnicze!?

Proszę o wsparcie finansowe mojego projektu Urząd Miasta i MOKTiS w celu promocji naszego regionu, rekreacji, sportu i jakościowej rozrywki. Ma on na celu przeciwdziałać zaśmiecaniu naszych lasów i plaż oraz przypominać o pilnej potrzebie edukacji zwiększającej świadomość ekologiczną w celu zapobiegania niszczenia naszego naturalnego środowiska.

Zapraszam serdecznie na kolejne spotkanie z kocykiem i chłodzącym napojem. Kosmici latają, więc w grupie będzie raźniej! ;-)

Majka Schabenbeck